Ik heb mijn hele leven veel geschilderd. Dit is in mijn jeugd al zeer gestimuleerd door mijn ouders. Ik heb een korte periode een grafische opleiding gevolgd en ook een kunstopleiding. Rond mijn 22e ben ik psychotisch geworden en ik ben toen 3 jaar opgenomen geweest in een kliniek. Daarna ben ik bij HVO-Querido gaan wonen en ging mijn leven vanaf 2000 weer bergopwaards.

Na een tijd van "out of" inspiratie te zijn, ben ik op aanmoediging van mijn moeder weer gaan schilderen in 2002. Ik ben mijn schilders identiteit op een serieuze manier gaan ontwikkelen. Vanaf die tijd heb ik twee jaar lang zeer intensief geschilderd.

Ik begin altijd met een hoofdschets, de rest schilder ik er spontaan omheen. In elk schilderij staat een figuur. Het figuur ben ik zelf, maar het kan ook jou zijn. In dit opzicht is mijn werk daarom ook: Neutraal Grafisch Abstract.

In de schilderskunst gaat mijn voorkeur uit naar eenvoud en de "Wow factor" veroorzaakt door vormen en kleuren combinatie. Ik vertel nooit veel over mezelf, maar laat mijn werk graag voor zichzelf spreken. Ik word geinspireerd door de dingen die ik meemaak, de mensen die mij dierbaar zijn en het verlangen om gezien te worden.